Het geven van een verlovingsring heeft een lange traditie die teruggaat tot de oudheid. Destijds, een teken dat de bruid de bruidsschat had ontvangen. Later werd de verlovingsring het romantische symbool dat we vandaag kennen.
De verlovingsring staat voor de belofte van het huwelijk, het symboliseert toewijding en verplichting jegens de geliefde partner.
De vorm van de ring wijst al naar de betekenis: het is cirkelvormig - zonder begin en einde - en werd zo een universeel teken van eeuwige liefde en loyaliteit, perfectie en oneindigheid.
De betekenis van de verlovingsring is door de geschiedenis heen veranderd van de oudheid tot heden.
In de oudheid geloofde men dat de ringvinger een directe verbinding had met het hart en daarom legde de geliefde de ring aan de linkerhand, de hartzijde - als een teken van oneindige liefde en eeuwige verbinding.
Al in de middeleeuwen ontving de vrouw van haar geliefde een ring als een belofte voor het huwelijk - dit werd zo serieus genomen dat het vrouwen werd verboden een ring alleen voor de lol om te doen.
De zogenaamde tweelingringen kwamen later op. Een paar ringen die samen kunnen worden gedragen. De man droeg zijn ring tot de bruiloft, daarna werd hij aan de vrouw gegeven, die hem vanaf dat moment als trouwring droeg.
Vandaag is een verlovingsring een volledig onderdeel van de officiële aankondiging van het huwelijk. In Nederland dragen traditioneel alleen vrouwen een verlovingsring. De man is meestal degene die de ring kiest en koopt.
Terwijl in andere landen de waarde van de verlovingsring laat afhangen van bijvoorbeeld het inkomen van de man, wordt in Nederland meer waarde gehecht aan het feit dat de vrouw de ring leuk vindt.
Natuurlijk speelt de materiaalkeuze en de grootte van de diamanten ook een belangrijke rol, maar voor de meeste vrouwen staat individualiteit en de verlovingsring betekenis op de voorgrond.
De meeste dragers hechten bijzonder belang aan de traditionele betekenis van de ring - het dragen is als een symbool van de oneindige liefde en loyaliteit aan de partner.
Verlovingsringen geven is nog steeds een trend. In de meeste lagen van onze bevolking is deze traditie eigenlijk nog vrij jong. In het verleden was het geven van verlovingsringen alleen de gewoonte en het voorrecht voor edelen die wilden trouwen en voor rijke burgers uit de hogere sociale klassen. Een verlovingsring gemaakt van edel metaal met een diamant was gewoon te duur voor gewone mensen.
Met de economische bloei van de jaren 1950 stegen de salarissen en meer en meer mannen konden hun geliefden een kostbare ring geven voor verloving. Het ritueel van de hogere klasse is voor iedereen een verlovingsringtraditie geworden. Het aantal paren waarbij ten minste één van de twee partners een verlovingsring heeft, neemt sinds de jaren zeventig gestaag toe.
De verlovingsringtrend waarin de man zijn partner verrast met het huwelijksaanzoek, is vandaag nog steeds ongebroken. In het verleden was het vrij normaal dat de man een verlovingsring droeg. Tegenwoordig geeft meer dan 90% van hun geliefden een verlovingsring, maar krijgt de man alleen een ring tijdens de bruiloft.
Talloze beroemde paren met weelderige ringen en ongewone verlovingsevenementen zorgen ervoor dat het romantische gebruik niet snel wordt vergeten. Jongeren willen graag de gewoonten van beroemdheden nabootsen en daarom zal de volgende generatie waarschijnlijk de populaire verlovingsringtraditie voortzetten.
Verlovingsring waarom eigenlijk? Telkens opnieuw wordt deze vraag gesteld door mannen die niet bekend zijn met de traditionele betekenis en emotionele waarde van een verlovingsring. Hier zijn de top vijf redenen waarom het de moeite waard is om een fortuin uit te geven aan een verlovingsring met diamant:
